Helin'e Mektuplar

Sevgili Helin, Pelin'e Mektuplar ad¿ndaki internet sitesinin yaz¿lar¿n¿ okudukça kükular¿m art¿yor. Galiba hain meslektä¿m Öteki'ni böuna suçluyorum. Bütün bunlar¿ ben yazm¿¿ olabilirim. Kendime olan güvenim o kadar y¿k¿ld¿ ki, sözle anlatamam bunu sana. Ne yapacä¿m ben? Sanr¿lar¿m, kabuslar¿m giderek art¿yor. Söylemeyi unuttum... Geçenlerde yine annemi gördüm. Daha dörusu kad¿n¿n birini, önce anneme benzettim. Bä¿nda yemenisi, s¿rt¿nda siyah yele¿i, bacä¿ndaki çiçekli ¿alvar¿yla, annem gibi orta boylu görünen bir kad¿n, yüz metre ileride okulun kap¿s¿ önünde durmü, üzgün gözlerle bana bak¿yordu. Bir süre daha durduktan sonra ayä¿ndaki ye¿il renkli naylon terlikleri sürüyerek, ara sokaklardan birine döru uzaklät¿¿¿n¿ gördüm. Mevsim bahar ama, nicedir bahar¿, äaçlar¿ gördü¿üm, külar¿n sesini duydüum mu var? Sadece trafi¿in üultusu duyuluyor buralarda. Yak¿nda bütün külar, köpekler, kediler gitse yeridir. Ama gitmiyorlar, özellikle serçelerle güvercinler, kedilerle köpekler inatla bizleri terk etmemeleri bana o kadar ilginç geliyor ki. ¿steseler yürüye yürüye daha güzel bir ülkeye gidemezler mi? Herhalde onlar¿n s¿n¿r¿ geçememek gibi bir sorunu olmasa gerekir, ama gitmiyorlar i¿te. Sevdikleri bizmi¿iz gibi yan¿m¿zdan uzakläm¿yorlar. Ben onlar¿n yerinde olsam çeker giderdim. Ne bileyim, Almanya'ya giderdim mesela... Asl¿nda kafeste gibiyim... bak ne diyece¿im... gerçek ¿u: köpek de olsam bir yere gidemem. Cesaretim yok... Kendi ülkesine s¿¿amayan birinin bäka ülkeye s¿¿mas¿ mümkün mü? Türk ve Müslüman biri olarak nereye gitsen ää¿lan¿rs¿n. Kendi ülkenin kad¿nlar¿ndan ilgi görmemi¿sin, bäka ülkenin kad¿nlar¿ yüzüme bile bakmaz. Zehir gibi, buz gibi yaln¿zl¿klar yäar¿m. Kokmü cenazemi, güne¿ görmeyen bir bodrum kat¿nda aylar sonra bulurlar... Neyse... Bunlar¿ dü¿ünüyordum ki, gözüme o kad¿n ili¿ti. Otuz be¿, k¿rk yälar¿nda gösteren kad¿n¿ gördüm ya Helinci¿im, belki inanmayacaks¿n... Burnuma bir yerlerden annemin kokusu geldi. 'Annenin kokusu mu olurmü,' deme sak¿n. ¿nsan çocuklüunu hat¿rlamaya görsün, o koku kendili¿inden gelir. Gerçekten bu koku, bu yüz, bu yürüyü¿, kad¿n¿n üzerinde gördü¿üm giysiler anneme aitti. Nas¿l olduysa ard¿ s¿ra yola koyuldum. Ayaklar¿m kontrolünü kaybetmi¿, kad¿n¿n pe¿i s¿ra yürümeye bälam¿¿t¿. Bunu yapt¿¿¿ma inanmasam da yürümeye devam ettim. Kad¿n hâlâ takip etmiyormüum gibi arkas¿na bakm¿yordu. Acaba yanl¿¿ m¿ görmü¿tüm? Bunca y¿ldan sonra bir insan annesinin gençli¿ini hat¿rlayabilir mi? ¿nsan insana benzemez mi Helinci¿im. Nedir bendeki bu ¿srar, bir tak¿nt¿n¿n pe¿inde sürüklenip gitmeler, anlam¿¿ de¿ilim. Daha yak¿ndan görebilmek için inat ettim ya, bäka bir yoldan önüne ç¿kabilir miyim diye dü¿ünmeye bälad¿m. En iyisi h¿zlanmak, sonrada çakt¿rmadan geri dönmekti. Yine ayaklar¿m benden emir almaks¿z¿n h¿zlanarak yürümeye devam etti. Marketin önünde durup meyve sebze tezgahlar¿na bakarak oyalanmaya bälad¿m. Kad¿n da markete döru yürüyordu. ¿yice yaklä¿nca bä¿m¿ kald¿r¿p bir daha yüzüne bakt¿m. Yan¿lmam¿¿t¿m. Bu yüz t¿pa t¿p annemi and¿r¿yordu. Dedim ya genç bir kad¿nd¿. Otuzlu yälar¿nda ancak vard¿. Atm¿¿ yä¿na merdiven dayad¿¿¿ma göre, ölmü¿ annemi, hem de çocuklüumdaki genç haliyle görüyor olamazd¿m. Elbette rüyalarda olacak bir durumdu bu. Belki birazdan uyan¿r¿m diyordum. Hay¿r öyle olmad¿. Kad¿n gülümseyerek yan¿ma geldi. -Siz rehber ö¿retmen misiniz? diye sordu. -Evet dedim. Beni tan¿d¿¿¿n¿, rehberlik servisine gelmek istedi¿ini, bir türlü vakit bulamad¿¿¿n¿, üçüncü s¿n¿fa giden ölunun çok yaramaz oldüunu, kavgaya kar¿¿t¿¿¿n¿, çevresine çok zarar verdi¿ini söyledi. Be