Prowerka markera(ow) RGA w Indian-Bin protiw YMD

V nastoqschem issledowanii shest' ustojchiwyh (P-19- 169, V-19-15, V-19-35, GNIB-22, W-19-05, V-19-24) i shest' wysokowospriimchiwyh (P-19-176, W-19- 60, P-19-127, V-19-11, W-19-58, V-19-106) genotipow indijskoj fasoli byli prowereny dewqt'ü parami RGA prajmerow. V rezul'tate sem' par prajmerow RGA uspeshno amplificirowalis' wo wseh ustojchiwyh genotipah, no ne wo wseh wysokowospriimchiwyh genotipah. Amplikony byli polucheny w semi parah RGA prajmerow, gde pqt' par RGA prajmerowRGA1FCG &RGA1R,VMYR1F &VMYR1R,YR4F &YR4R, RGAIB3 &RGAIB4, RGAIB5 & RGAIB6 amplificirowali odinochnye polosy razmerom okolo 450 p.n., 450 p.n., 450 p.n., 450 p.n. i 1050 p.n. sootwetstwenno u ustojchiwyh genotipow, w to wremq kak tol'ko dwe pary RGA prajmerow CYR1F & CYR1R i RGAIB1 & RGAIB2 byli obnaruzheny s zametnymi polosami razmerom okolo 950 p.n. i 350 p.n. Soglasno dannym tekuschego issledowaniq, sem' par RGA-markerow okazalis' uspeshnymi w differenciacii mezhdu ustojchiwymi i wysokowospriimchiwymi genotipami indijskoj fasoli. Jeti RGA-markery mogut byt' ispol'zowany w issledowaniqh po kartirowaniü genow ustojchiwosti i walidacii markerow s dlitel'noj ustojchiwost'ü k YMV.