Türkiye'de S¿n¿f Mücadelesinin Son K¿rk Y¿l¿

Son k¿rk y¿l¿n Türkiye'sinde yäanan mücadeleler ve sorunlar, elbette kapitalizmin oldu¿u her yerdekine benzer süreçler seyrediyor ve benzer ¿ekillerde sonuçlan¿yor. Farkl¿ ülkelerin sermaye gruplar¿, devlet ¿irketinin patronlar¿yla birlikte örgütlü bir biçimde sömürüsünü sürdürürken, tarihten ders ç¿karmay¿ ihmal etmiyor: Her f¿rsatta yeni önlemler alarak ve yeni sömürü teknikleri geli¿tirerek bir yandan i¿çilerin örgütlenmesini engelliyor, di¿er yandan i¿çilerin sistemle daha bar¿¿¿k ve daha verimli çal¿¿acak bireyler haline gelmelerine ortam haz¿rl¿yor. Bütün bunlar örgütsüz mücadelenin mümkün olamayacä¿n¿ aç¿kça gösteriyor. Anl¿k reflekslerle hareket eden, s¿n¿f bilinci kazanamam¿¿ ve örgütlenerek mücadelenin süreklili¿ini sälayamam¿¿ i¿çilerce verilen mücadeleler en nihayetinde kay¿pla sonuçlan¿yor; ama yine de i¿çiler bu mücadelelerden pek çok ¿ey ö¿renebiliyor. Bu i¿çiler bugünün devrimcileri olduklar¿nda ve gelece¿in devrimcilerine tecrübelerini miras b¿rakt¿klar¿nda ää¿da nakletti¿imiz vah¿etin son bulacä¿n¿ dü¿ünüyoruz. Bunun gerçekle¿ebilmesinin birincil ko¿ulu ise gerçek s¿n¿f sendikalar¿nda örgütlenerek ve mücadele hat¿ralar¿n¿n sistemli aktar¿m¿n¿ sälayarak, ayn¿ hatalar¿ tekrar tekrar yapmaktan kurtulmakt¿r. Sömürü düzenine kar¿¿ devrimci mücadelenin haf¿zas¿ komünist partidir. Haf¿zaya sahip olamayan kitleler tarihin tekerrürüne mahkum olurlar. Bu yaz¿da Türkiye örne¿ini iki ana bäl¿k alt¿nda ele al¿yoruz: 80'li ve 90'l¿ y¿llar, ve 2000'li y¿llar. Her bir bäl¿kta k¿saca dönemin siyasi arka plan¿ ele al¿n¿p as¿l konuya, s¿n¿f mücadelelerine geçiliyor. Ulä¿labilen kaynaklar¿n ¿¿¿¿¿nda ço¿unlukla kitlesel direni¿lerin süreçlerinin anlat¿ld¿¿¿ yaz¿da, baz¿ kitlesel olmayan ama bir ¿ekilde geni¿ kitlelere uläabilmi¿ veya özgün karakteristik özelliklere sahip direni¿lere de k¿saca de¿iniliyor. Tabii ki burada bahsi geçenler d¿¿¿nda pek çok direni¿ mevcut. Metnin yaz¿lma amac¿ ¿u anki Türkiye i¿çi s¿n¿f¿n¿n durumunu kavray¿p, ç¿kar¿lan derslerle yar¿n¿n mücadele ortam¿n¿n güçlenmesine katk¿ sunmak ve Türkiye i¿çilerinin yak¿n dönemdeki deneyimlerini dünya i¿çi s¿n¿f¿yla paylämak oldu¿undan 2000'li y¿llardaki mücadelelere ä¿rl¿k verildi. Verilerin büyük ço¿unlu¿u ulusal ve uluslararas¿ istatistik kurumlar¿ndan ve devlet kurumlar¿ndan säland¿. Bunun d¿¿¿nda kaynak olarak bä¿ms¿z arät¿rmac¿lar¿n verileri ile akademik makaleler; sendika, dernek ve meslek odas¿ verileri ve haber metinleri kullan¿ld¿.